Jan Karol Chodkiewicz
Jan Karol Chodkiewicz był hetmanem polnym litewskim i hetmanem wielkim litewskim, jeden z najwybitniejszych europejskich dowódców wojskowych początku XVII w.
Początki
Jan Karol Chodkiewicz urodził się w 1570 lub 1571 roku1. Miał ojca Jana Hieronimowicza Chodkiewicza i matkę Krystynę Zborowską.
Uczył się na Akademii Wileńskiej, a po 1586 r. razem z bratem wyjechał na zagraniczne studia. W 1593 r. ożenił się z Zofią Mielecką Olelkowiczową.
W 1596 r. pod wodzą Stanisława Żółkiewskiego tłumił powstanie Kozaków2. 4 lata później odbył wyprawę przeciw Michałowi Walecznemu (dowódcą był Jan
Zamoyski).
Wojny ze Szwecją i Rosją
Król w 1601 roku uczynił go hetmanem polnym litewskim. Podczas wojny ze Szwecją zwyciężył w bitwie nad armią szwedzką w pod Kokenhausen. Następnie objął
dowództwo w Inflantach. W 1604 r. wygrał bitwę pod Białym Kamieniem. Rok później dowodził polską armią pod Kircholmem. Udało mu się odnieść wspaniałe
zwycięstwo. W zamian król mianował go hetmanem wielkim litewskim i dał mu ziemię.
W 1607 r. tłumił rokosz sandomierski3. Pokonał rokoszan w bitwie pod Guzowem.
W 1611 r. wybuchła wojna z Moskwą. W tym samym roku odbyłą się nieudana odsiecz Kremla. Rok później przegrał pod Moskwą. W latach 1613-1615 walczył w
okolicach Smoleńska. W 1618 r. odbył się nieudany sztutm na Moskwę i wojna się skończyła.
Ostatnie lata
W 1619 roku zmarła jego żona. Rok później ożenił się z Anną Alojzą Ostrogską.
W 1621 roku został wysłany do Chocima, aby go obronić. Niestety, w tym czasie zmarł.
